4 mei 2022
ABRS – NMR – afstand en gelijkheidsbeginsel
Appellant heeft schade ondervonden als gevolg van de komst van woningbouw. Ter discussie staat de omvang van het normaal maatschappelijk risico. In het advies is een normaal maatschappelijk risico van 4% toegepast. Bij aanvragen om tegemoetkoming in de planschade die zijn ingediend ten aanzien van hetzelfde schadeveroorzakende bestemmingsplan is door een andere deskundige (Tog) een normaal maatschappelijk risico van 2,5% toegepast. Appellant doet een beroep op het gelijkheidsbeginsel.
De rechtbank heeft overwogen dat het beroep op het gelijkheidsbeginsel niet slaagt omdat Tog bij de beoordeling van het normaal maatschappelijk risico ten onrechte de afstand tot de planologische ontwikkeling heeft betrokken.
De Afdeling overweegt dat voor de beoordeling of de ontwikkeling in de lijn der verwachtingen lag in ieder geval van belang is of en zo ja, in hoeverre de ontwikkeling naar haar aard en omvang binnen de ruimtelijke structuur van de omgeving en binnen het gedurende een reeks van jaren gevoerde ruimtelijke beleid paste. Hierbij komt geen zelfstandige betekenis toe aan de afstand tussen het plangebied en de woning. De afstand is slechts van belang als daaruit blijkt dat niet of niet geheel aan voormelde indicatoren wordt voldaan.
Aangezien Tog zelfstandige betekenis heeft toegekend aan de geringe afstand tussen de woning en het plangebied is deze motivering in strijd met de rechtspraak van de Afdeling. Volgens vaste jurisprudentie strekt een beroep op het gelijkheidsbeginsel niet zo ver dat het desbetreffende bestuursorgaan een gemaakte fout moet herhalen. Het beroep op het gelijkheidsbeginsel slaag niet.